Στο σπίτι του Παρασκευά

Γεια σας φίλοι μου,

Είμαι ο Σταυροπούλης ο Θεσσαλονικιός. Χθες ήταν η σειρά του Παρασκευά να με φιλοξενήσει στο σπίτι του.

Όταν χτύπησε το κουδούνι ήρθε να πάρει από το σχολείο η μητέρα του, που χάρηκε πολύ όταν με είδε. Φυλλομέτρησε με ευχαρίστηση το ημερολόγιο που με συνοδεύει. Και αυτό γιατί έμαθα ότι σπούδασε Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και αναπολούσε όλες τις ωραίες στιγμές που πέρασε στην όμορφη πόλη μας.

Όταν φτάσαμε στο σπίτι αισθάνθηκα πολύ άνετα και φιλικά, ιδίως όταν γεύτηκα και τα πολύ πετυχημένα κανελόνια με κιμά που είχαν για μεσημεριανό.

Στις 3.30 έπρεπε να βγούμε πάλι για να πάρουμε τον αδελφό του, το Δαμιανό, που εκείνη την ώρα τελειώνει το ολοήμερο νηπιαγωγείο στο οποίο πηγαίνει. Ο Διαμιανός είναι καλός αλλά αν μάλωνε λιγότερο με τον αδελφό του κι αν έπινε και όλο το γάλα του χωρίς φωνές και κλάματα θα ήταν ακόμη καλύτερος.

Πίσω στο σπίτι πάλι και ο Παρασκευάς κάνει τα μαθήματά του ενώ εγώ κάθομαι στο δωμάτιό του και ασχολούμαι λίγο με τα πολλά επιτραπέζια και άλλα παιχνίδια που βρήκα εκεί. Ιδιαιτέρα ενθουσιάστηκα με το μεγάλο γκαράζ παιχνίδι του Δαμιανού που μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου μέχρι την ώρα που ετοιμαστήκαμε πάλι να βγούμε. Αυτή τη φορά πήγαμε στον ορθοδοντικό ο οποίος προσπαθεί να βελτιώσει τα δόντια του Παρασκευά ώστε να αποκτήσει ακαταμάχητο χαμόγελο.

Μετά την επιστροφή μας στο σπίτι και αφου είδαμε την ταινία “Star Wars I” ο Παρασκευάς μου έδειξε φωτογραφίες από την Μυτιλήνη απ’ όπου κατάγεται η μαμά του. Τα παιδιά την επισκέπτονται πολύ συχνά αφού εκεί βρίσκεται η γιαγιά τους και πάντα περνάνε υπέροχα. Πόσο θα ήθελα να πήγαινα κι εγώ ένα ταξιδάκι μέχρι εκεί! Άραγε δεν υπάρχει κανένα σχολείο που να θέλει να με φιλοξενήσει;

Όταν έφτασε 8.30 η ώρα, η μητέρα τους άρχισε να φωνάζει πως σιγά-σιγά έπρεπε να ετοιμαστούν για ύπνο, αλλά εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο μπαμπάς των παιδιών που εργάζεται σε άλλη πόλη και ήθελε να τους μιλήσει, να ρωτήσει πώς πέρασαν τη μέρα τους και να τους καληνυχτίσει. Έστειλε μάλιστα σε εμένα χαιρετίσματα και μου ευχήθηκε καλή συνέχεια στο ταξίδι. Μόνο για εκείνο το βράδυ ο Δάμης και ο Πάρης αποφάσισαν να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι και να έχουν εμένα ανάμεσά τους. Κοιμήθηκα σαν πουλάκι.

Χάρηκα πολύ που γνώρισα τον Παρασκευά και ανυπομονώ να ανακαλύψω ποιο παιδί θα με φιλοξενήσει αύριο.

Σας χαιρετώ Σταυροπούλης